تعویق در ساخت «صبح اعدام» افخمی
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۲۰۶۹۶
بهروز افخمی ساخت فیلم جدیدش را به تعویق انداخت.
اوایل بهمن‌ماه امسال بهروز افخمی از برنامه‌ریزی برای ساخت جدیدترین فیلمش با نام «صبح اعدام» خبر داد و تاکید کرد که با توجه به زمان روایت داستان، فیلمبرداری باید حتما در زمستان انجام شود. اما او در روزهای برگزاری جشنواره فیلم فجر مشغول اجرای برنامه تلویزیونی هفت شد و به نظر می‌رسید پس از پایان جشنواره مقدمات برای کلید زدن فیلم مهیا می‌شود تا اینکه روز گذشته در نشست خبری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت نام بهروز افخمی به عنوان رییس هیأت داوران بخش اصلی جشنواره اعلام شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
افخمی در پاسخ به اینکه با توجه به حضورش در این جشنواره و سپری شدن فصل زمستان تکلیف ساخت «صبح اعدام» چه می‌شود؟ به ایسنا گفت: فیلمبرداری «صبح اعدام» پس از پایان ماه رمضان شروع می‌شود. برای فیلم بجز فضاهای سرپوشیده یک میدان تیر داریم که برای کار در آن‌جا بر فصل زمستان تاکید داشتیم ولی الان درختی در آن دیده نخواهد شد و فیلمبرداری را اوایل اردیبهشت آغاز می‌کنیم.
این فیلمساز درباره ماجرای «صبح اعدام» به ایسنا گفته بود: فیلم به دو ساعت زندگی «طیب رضایی» پیش از اعدام برمی‌گردد. من ۲۰ سال پیش اولین بار گزارشی از تیرباران و اعدام طیب حاج‌رضایی و اسماعیل رضایی را در روزنامه کیهان خواندم که ۱۱ آبان ۱۳۴۲ اتفاق افتاده بود. خیلی تعجب کردم که خبرنگار چطور جرأت کرده جزئیات را بنویسد و اصلا چطور چاپ شده است. برایم جای سوال داشت که روزنامه کیهان چطور این کار را انجام داده؟ سردبیرش چه کسی بوده؟ این گزارش را الان در آرشیو روزنامه و جاهایی مثل کتابخانه مجلس هم می‌توان خواند. گزارش اعدام تا جایی که سانسور می‌توانسته تحمل کند هوادار تیرباران شوندگان است و آن‌ها را بخاطر وضعیتی که در آن قرار گرفته‌اند تحسین می‌کند.
افخمی یک ماه قبل درباره بازیگران این فیلم هم گفته بود:سعی کردم از بازیگران تئاتر بیشتر استفاده کنم و تا موقعی که صدای آن‌ها به صورت نمایش رادیویی از ابتدا تا انتها ضبط و ماکت صدا تولید نشود با قطعیت نمی‌توانم بگویم از کدام بازیگر استفاده می‌کنم ابتدا باید صدای بازیگرها قطعی شود. اما نقش «طیب» را مسعود شریف بازی می‌کند و تعداد دیالوگ‌های این شخصیت کم است و مجموعاً به ۲۰ خط هم نمی‌رسد؛ بنابراین کسی نیست که به‌خاطر صدا یا نحوه اجرا احتمال تغییر داشته باشد، همین که فیزیک و قد و بالا و چهره و سابقه‌ای به عنوان بازیگر از او در اختیار داریم کفایت می‌کند که بگوییم مسعود شریف قطعاً نقش طیب را بازی می‌کند اما در مورد دیگران هنوز مطمئن نیستم. مثلا خبرنگار کیهان که در صحنه حضور داشته، روایت را انجام می‌دهد و به همین جهت در مورد او صدا خیلی مهم‌تر از چهره است.
وی بیان کرد بود: مسئله ما دو تا آدم است که در حال اعدام هستند و به تدریج متوجه شویم که در این ساعت‌های آخر با همدیگر چه حرف‌هایی می‌زنند یا با دادستان و سرهنگ چه حرف‌هایی دارند، مثل یک جور نمایشنامه است که در فضای محدودی اجرا می‌شود و کل ماجرا در پادگان حشمتیه، در یک راهرو، اتاق تشریفات پیش از اعدام، یک جاده به سوی میدان تیر و خود میدان تیر اتفاق افتاده است.
این فیلم قرار است به شکلی تقریبا اقتباسی و بر اساس گزارش منتشر شده در روزنامه کیهان از ساعت اعدام و نیز به شکل سیاه و سفید ساخته شود.
آخرین فیلم افخمی «فرزند صبح» است که روایتی از کودکی امام خمینی (ره) است و هنوز به نمایش عمومی درنیامده است. افخمی حدود یک سال قبل در مصاحبه‌ای دیگر با ایسنا که به بهانه صدور پروانه نمایش همین فیلم انجام شد، «فرزند صبح» را بهترین فیلم خود عنوان کرد. این فیلم احتمالا خردادماه ۱۴۰۲ اکران خواهد شد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: نوروز 1402 سفر ماه رمضان دفاع مقدس موزه سینما برگزیده ها شهرام عبدلی شهرام عبدلی درگذشت نوروز 1402 شهرام عبدلی یادواره شهدای رسانه سفر صبح اعدام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۰۶۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توماج صالحی اعدام می‌شود؟
سید عبدالجواد موسوی در خبرآنلاین نوشت: این که توماج اعدام نمی‌شود را هر آدم نیمه عاقلی حتی می‌داند. توماج اعدام نمی‌شود چنان که هاشم آغاجری اعدام نشد. در ماجرای آغاجری هم، همه می‌دانستند خبری از اعدام در کار نیست. حتی آن کسی که حکم را صادر کرده بود. با این حال خبر آن حکم فقط و فقط حیثیت ایران را در جهان خدشه دار ساخت و اعصاب و روان جمع کثیری از جامعه را تا مدت‌ها بهم ریخت. حالا چرا آن حکم صادر شده بود؟
برای این که یک جناح سیاسی قصد کرده بود حال یک جناح سیاسی دیگر را بگیرد. چرا که آن یکی جناح سیاسی فکر می‌کرد این یکی جناح سیاسی زیادی یابو برش داشته و یکی باید حالی اش کند که حد و مرزش کجاست. احتمالا الان هم یک کسی فکر کرده حالا که قرار است طرح نور به صورت جدی اجرا شود باید از مخالفان زهر چشم گرفت. شاید هم عمدی است و ماجرا خیلی جدی‌تر از این حرف ها. یعنی یک نفر یا یک جریان تصمیم گرفته در هیئت یک انقلابی تمام عیار و به نام دفاع از اسلام و انقلاب بار دیگر مقدمات آشوب و بلوا را در این سرزمین به راه بیندازد. هرچه هست نتیجه اش همان چیزی می‌شود که قبلا شد. در ماجرای آغاجری تندرو‌ها پایکوبی‌ها کردند که آفرین به اقتدار نیرو‌های انقلابی. از آن طرف هم اصلاح طلب‌ها این فرصت را مغتنم شمرده و تا توانستند به بهانه نقد خشونت و ریشه یابی تکفیر و ارتداد، دخل طرف مقابل را آوردند. آغاجری به زندگی طبیعی اش برگشت، اما در قامت یک قهرمان. کسی هم به روی خودش نیاورد که جدی جدی اگر طرف حکمش اعدام بوده پس چرا به این راحتی از خیر جرمش گذشتید؟ اصلا آغاجری جرمی هم مرتکب شده بود؟ این وسط تنها چیزی که مهم نبود آبرو و حیثیت کشور بود. کشوری که قرار بود با انقلابش راهی جدید در دنیای متجدد و متحجر بگشاید و طرحی نو درافکند با یک رای ناصواب تبدیل شده بود به یک کشوری که سخن گفتن و پرسش از عقاید رسمی و حکومتی در آن ممنوع بود و تفتیش عقاید در آن امری رایج. کشوری که به جای پاسخگویی به پرسش و یا شبهه افکنی یک استاد دانشگاه بلافاصله حکم به اعدام او می‌دهد. این داستان غمبار یک بار دیگر دارد تکرار می‌شود. چه می‌توان گفت جز: بیچاره ایران. بیچاره مردم. بیچاره مردم ایران.
tags # توماج صالحی ، اعدام سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»